ADALAR POSTASI-41: denize yabancilasmanin simgesi "deniz otobüsü"

ADALAR POSTASI / 18 Haziran 2005

Merhaba,

Deniz kıyısında yaşayan denizden mahrum ülkenin insanlarıyız. Denizcilik Okulu'ndan mezunların yönettiği ismi garip, tekneleri bin garip şirketin yöneticilerinin kentlerine, insanlarına yabancı olduğu bir ülkedeyiz. Boğazında gecekondu motorların dolaştığı, günden güne denizde medeniyetin simgesi olmuş zarif gemilerini kaybeden bir kentteyiz.

Denize yabancılaşmanın simgesi "Deniz Otobüsü"...

Kıyıları doldurulmuş, cetvelle çizilmiş bir kentte geminin, vapurun adı ancak otobüs olabilirdi.

İki yüzyıl önce değişime direnen pazar kayıklarını alt etmiş Şirket-i Hayriye'den tekrar zamane pazar kayıkları olan motorlara geri dönmüşüz. Ne güzel tanımlanmışsınız deniz otobüslerini, konserve kutusu diye, Norveç'in iklimine uygun olabilecek ama bizim coğrafyaya yabancı gemiler. 150 yıllık geçmişi ve birikimi ile şehir hatlarını bu duruma düşürmek, ancak tarihe büyük hata olarak geçebilir. Bu ülke Ata Nutku'ları, Hüseyin Haki'leri yetiştirmiştir. Bu ülke kıt kaynaklarla gemi inşa etmiştir. Şimdi kaynaklar konserve için dışarıya akacaktır. Tersaneler kapatılmış, ne bir üretim ne bir onarım imkanı kalmıştır.

Çok yazık! demeyip bir şeyler yapmak gerekiyor. Ben de sizi desteklemek istiyorum.

Güverteden fotoğraf çekmek, saçları rüzgarda dağıtmak, iskeleden gazete, kitap almak, vapurun bahçesinde yer kapmak, köprüüstünde kaptanın yetiştirdiği çiçekleri koklamak, vapurda turlamak, çayla simit yemek, üst güvertede Mayıs güneşini içime çekmek istiyorum.

Biliyorum ki ilerde vapurun kokan tuvaletini, ısrarcı satıcılarını, büfenin yaydığı tost kokularını bile özleyeceğim.

Başarılar dilerim.


İlhan Onurkan

Deniz Meraklısı